مشاور خانواده,موضوع بحث تله های زندگی/تله فاجعه سازی

عموما آنچه موجب اضطراب در ما می شود، اتفاقات و رخدادها نیست، بلکه افکار ماست.

ذهن انسان به صورت ناخوآگاه گرایش به اخبار و رویدادهای منفی دارد، ضمیر ناخودآگاه انسان مثل یک

دیو عنان گسیخته، همواره در موقعیت های هیجانی موجب میشود تا ما رفتارهای مخرب از قبیل رفتارهای

اعتیادگونه ارائه دهیم.

پس این ما هستیم که به عنوان یک انسان، موظفیم تا ناخودآگاهمان را تربیت کنیم و افسار این دیو عنان

گسیخته را به دست بگیریم.

اولین گام در راستای رهایی از طوفان های ذهنی، این است که بدانیم، ۸۰% از مسائل و مشکلات ناشی از

افکار ماست، فقط و تنها قفط ۲۰% آنها حاصل خلقیات منفی هستند.

برای همه ما بارها و بارها پیش آمده که در مواجهه با رویدادهای منفی اضطراب و استرس به سراغمان بیاید

و تجربه این خلق منفی موجب می شود که ما در دام تله های شناختی و افکار منفی بیفتیم.

وقتی یک هیجان منفی در مغز ما دانلود می شود، با توجه به دنیای شناختی هر فرد، ذهن شروع می کند

به سناریو سازی البته آنگونه که خودش میل دارد.

همان طور که قبلا هم اشاره کردم، ذهن همواره میل به منفی بافی و تمرکز بر روی اخبار و رویدادهای منفی

دارد، حالا با علم به این موضوع، به شناخت خطاهای شناختی و اثر آنها در زندگی می پردازیم.

بزرگ نمایی یا فاجعه سازی چیست؟

بزرگ نمایی یا همان فاجعه سازی ، دقیقا همان تمایل ذهن به اغراق کردن و فاجعه جلوه دادن مسائل است.